Clementia Eugene promoveert op onderzoek naar kindermishandeling en de ontwikkeling van kinderen
Op 30 april 2025 promoveerde Clementia Eugene op het onderwerp “Reimagining Child Maltreatment: A Human Development Capability Approach”. Zij verdedigde haar proefschrift met succes tijdens een publieke zitting in de Centrumkerk, de officiële aula van de Anton de Kom Universiteit van Suriname (AdeKUS).
Deze studie richt zich op kindermishandeling in Aruba en analyseert de prevalentie en implicaties voor de menselijke ontwikkeling van kinderen. Het onderzoek is gebaseerd op een rechtenbenadering en de Human Development Capability Approach ontwikkeld door Amartya Sen en Martha Nussbaum. Het onderzoek belicht hoe mishandeling de ontwikkeling van kinderen beïnvloedt door gebruik te maken van Nussbaums raamwerk van tien vermogens, die de nadruk leggen op waardigheid, levenskwaliteit en rechtvaardigheid.
Methodologisch bestaat de studie uit twee kwantitatieve enquêtes: een nationale schoolsurvey uit 2019 met 895 kinderen van 12-17 jaar en een survey uit 2021 onder 98 professionals uit verschillende sectoren (gezondheid, justitie, onderwijs en sociale diensten) om de effectiviteit van de Child Safety Code te beoordelen. De resultaten tonen een prevalentie van kindermishandeling van 78,4%, waarbij fysiek misbruik het meest voorkomt en intrafamiliaal seksueel misbruik het minst. Uit de bevindingen bleek dat 68,1% van de kinderen valt onder de categorie “lage poly-slachtoffers”, wat betekent dat ze twee tot drie soorten mishandeling ervaren. Daarnaast komen kinderen uit eenoudergezinnen vaker in de categorie “hoge poly-slachtoffers” terecht, terwijl kinderen die met beide ouders leven vaker “lage poly-slachtoffers” zijn. Opvallend is dat hoge poly-slachtoffers significante tekorten vertoonden in 9 van de 10 vermogens vergeleken met enkelvoudige en lage poly-slachtoffers. Risicofactoren zijn onder meer vrouwelijk geslacht, hogere leeftijd en een lage economische status. Interessant is dat de studie de normalisering van fysiek misbruik binnen de Caribische cultuur benadrukt, waar het vaak als acceptabel wordt gezien door ouders, opvoeders en kinderen zelf, waardoor de associatie met typische sociaaldemografische risicofactoren afneemt. De studie concludeerde dat levenslange kindermishandeling geassocieerd is met alle 10 van Nussbaums vermogens en met acht vermogens voor jaarlijkse prevalentie. Dit betekent dat Nussbaums 10 vermogens, gebaseerd op rechtvaardigheid, menselijke waardigheid en bloei, in de kindertijd worden verstoord. Als reactie op deze bevindingen werd een Child Safety Code geïntroduceerd, die professionals relevant vonden maar waarvan de implementatie uitdagend was, vooral bij het identificeren van misbruik, het inwinnen van collegiaal advies en het communiceren met betrokken ouders en kinderen.
De bevindingen bieden mogelijkheden om kindermishandeling in een bredere context van menselijke ontwikkeling tijdens de kindertijd te herdefiniëren, wat een aanvulling vormt op biopsychosociale benaderingen. Professionals kunnen de resultaten gebruiken om vroege waarschuwingssignalen te herkennen en effectiever in te grijpen. Toepassing van Nussbaums benadering kan leiden tot vermogensgerichte kinderbeschermingsbeleid, protocollen en programmatische thema’s voor gerichte preventie en interventiediensten om de veiligheid en bloei van kinderen te bevorderen. Het onderzoek pleit voor een nieuwe benadering van kindermishandeling en stelt vier theoretische kaders voor, waaronder (1) een vermogensgericht kader voor kindermishandeling, (2) de ontwikkeling van een Caribische Child Maltreatment Capability Index, (3) de opname van kindermishandeling als onderdeel van de Human Development Index (HDI), en (4) een Family Transitional Theory of Justice om uit te leggen hoe een familiegeneratie kan overgaan naar de volgende zonder mishandeling. Deze voorstellen benadrukken het plaatsen van kinderen centraal in duurzame ontwikkelingsagenda’s, zowel lokaal als wereldwijd, waardoor hun veiligheid en welzijn in Aruba en daarbuiten worden bevorderd.