“TUSSEN RECEPT & RECITATIE: AANPAK VAN LEED DOOR RELIGIE & WESTERSE GENEESKUNDE”
Kirtie Algoe verzorgde op 22 januari een lezing in het IGSR met als thema, “Tussen recept & recitatie: aanpak van leed door religie & westerse geneeskunde”. Het doel van de lezing was het bespreken van de relatie tussen religie & westerse geneeskunde met nadruk op het verbinden van kenniscentra binnen en buiten de wetenschapsbeoefening en het versterken van de rol van AdeKUS in de kritische reflecties op wetenschap.
De lezing is voortgekomen uit ervaringen van Algoe met eigen studies, jarenlang onderwijs en interactie met bachelor Sociologie studenten en de vraag van culturele organisaties om nader onderzoek te doen naar religie en genezing. De doorbraak kwam nadat wetenschappers de onderzoeker de kritische vraag stelden of het onderwerp wel wetenschappelijk is.
Religieuze diversiteit in Suriname
Suriname heeft volgens Pew Research (2014) de eerste plaats op de ranking van religieuze diversiteit in de regio en de vierde in de wereld. Een grote religieuze diversiteit dus. Dit brengt volgens Algoe met zich mee een groot aanbod van kennis van religies inclusief praktijken en inzichten om met leed om te gaan. Het collectieve aanbod wordt laagdrempelig door de kleine bevolking. Er is vaak iemand in het netwerk van een familie die een religieuze genezer kent met wellicht oplossingen voor gezondheidsproblemen en andere vormen van leed. Hulp kan gezocht worden binnen en buiten de eigen religie. Dit bleek uit vier casussen die tijdens de lezing kort werden behandeld. De ervaringen met genezing verschilden. Niet alle religieuze interventies leverden een resultaat op. De religieuze genezing werd opgezocht tijdens of na bezoek aan de medicus.
Botsing tussen religieuze genezing en westerse geneeskunde
Algoe is van mening dat het schommelen van de hulpbehoeftige tussen de religieuze genezing en de westerse geneeskunde niet eenvoudig is. Behalve kans op genezing, bestaan er beperkingen en zelfs risico’s voor de patiënt in beide domeinen. De lasten voor de betrokkene kunnen toenemen wanneer de oplossingen van de religieuze genezer en medicus botsen. Er is commentaar van de religieuze genezing en de westerse geneeskunde op elkaar. De westerse geneeskunde wordt als te rationeel, technisch en atomistisch gezien met weinig oog voor emotie, intuïtie en spiritualiteit, terwijl de religieuze genezing als afwijkend en niet wetenschappelijk wordt bestempeld.
Dialoog tussen partijen noodzakelijk
“Het spanningsveld tussen de religieuze genezing en westerse geneeskunde is een resultaat van de ontwikkeling van de westerse wetenschap”, meent Algoe. Alhoewel commentaar op elkaar noodzakelijk is in de zoektocht naar de beste oplossing voor leed, moet de scheiding tussen deze domeinen niet overtrokken worden. Internationaal is er een groeiende aandacht voor de brug tussen religieuze genezing en de westerse geneeskunde. Dit blijkt bijvoorbeeld uit wetenschappelijke discussies, curricula van gezondheidswerkers in USA en samenwerkingsverbanden tussen traditionele genezers en medici in Afrikaanse landen. Ook in Suriname wordt meer aandacht geschonken aan de relatie tussen de religieuze en traditionele genezing enerzijds en de westerse geneeskunde anderzijds. Dit blijkt uit onder andere de praktijk van medici die patiënten soms zelf verwijzen naar religieuze of traditionele genezers, de ontwikkeling van de transpersoonlijke regressietherapie en de erkenning van een natuurgenezer door het ministerie van Volksgezondheid. “Maar we staan nog in de kinderschoenen. Dialoog tussen beide domeinen met respect voor elkaar is daarom een sterk advies”, aldus Algoe.